www.zinnovia.nl

Het bekende achterlaten

In mij schuilt een idealist, en ook een realist. En die twee hadden de afgelopen tijd nogal eens strijd.

Niet dat ze echt tegen elkaar stonden te schreeuwen hoor, gelukkig niet. De idealist en de realist respecteren elkaar maar waren constant met elkaar in discussie. De idealiste (het is een zij) ziet de dingen zoals ze bedoeld zijn, weet dat er meer is tussen hemel en aarde, wil de wereld verbeteren en heeft daar duizenden ideeën voor. De realist is verstandig, praktisch en wil vooral een veilige basis. Hij kijkt naar wat haalbaar is, niet naar wat zou moeten zijn maar naar wat kan. Ondanks hun verschillen zijn ze vastberaden en niet bang om met elkaar samen te werken. En hun samenwerking sijpelt meer en meer door in de rollen die ik heb: moeder, echtgenote, vriendin, vrijwilliger, student, zelfstandige en meer. Heel fijn.

Toch was er één rol die niet helemaal uit de verf kwam: de rol van zelfstandige. Het is de wens van de idealiste om als zelfstandige bij te dragen aan een mooiere wereld, vanuit vrijheid van waarde zijn. Die vrijheid voelde ze in de meeste organisaties niet. De realist was van het begin af aan kritisch over het ondernemerschap. Toegegeven, er waren mooie ideeën en enthousiaste momenten, maar de projecten kregen geen vaste grond. De veilige basis brokkelde langzaam af en “je hebt toch ook bepaalde verantwoordelijkheden’, aldus de realist. De inspiratie van de idealiste zakte na een tijdje weg. Met als gevolg dat de realist gelijk kreeg, de werkelijkheid stond achter hem. De idealiste ging steeds meer concessies doen, werkte vooral aan de ideeën van de realist. Verhuisde van het hart naar het hoofd, maar daar was ze niet gelukkig want dit was niet haar thuis.

In haar vrije tijd ging de idealiste meer en meer terug naar haar eigen thuis. Dan zocht ze de stilte op. In die stilte ging ze aan de slag met haar angsten en overtuigingen, soms alleen en soms met hulp van lieve mensen die op haar pad kwamen. Een bewustwordingsproces volgde en heel langzaam, stapje voor stapje, herinnerde ze zich weer wat ze nu echt belangrijk vond. Maar de verhalen en de woorden van de realist lieten haar niet los.

VOORBIJ HET VERHAAL NAAR MIJN ESSENTIE
Hoewel er op persoonlijk vlak steeds meer betekenisvolle ‘toevalligheden’ op mijn pad kwamen, bleef de flow in mijn bedrijfje uit. De afgelopen weken kwam hier verandering in. Er kwam iemand op mijn pad die dwars door alle verhalen en rollen heen kon kijken: Péronne Ewijk van Leven vanuit de Bron. Ze hoorde de realist, ze hoorde de idealiste, en stelde vragen, de juiste vragen, kritisch maar zonder oordeel. Op zoek naar de kern, voorbij de verhalen. Het voelde als een rollercoaster, van magische momenten naar de diepte en weer terug. Maar voor mijn gevoel kwam er zin in de chaos. Eenmaal thuis begon er een grote schoonmaak, lichamelijk en mentaal. Het leek of de rollercoaster nu door mijn lichaam raasde. Ik kon niet meer denken, niet meer voelen. Ik liet het toe. Na een week voelde het of ik een ‘nieuw level’ bereikt had. Ik begon verbindingen te leggen, en samen met Péronne ging ik opnieuw aan de slag. Er kwamen nieuwe inzichten. We zagen waar het wel stroomde. Volledig in verbinding met mijn Zelf ging ik naar huis. Ik plofte bijna, zat barstensvol energie, en nu is die energie er nog steeds.

EN NU?
Ik ben dichterbij mezelf gekomen. De realist en de idealist zitten weer op één lijn. Openingen ontstaan waar ik ze niet verwacht had, nieuwe vormen dienen zich aan. Dat is spannend, want ik ga daardoor ook andere delen van mijzelf aan de buitenwereld laten zien. Delen die mensen nog niet van mij kennen, delen waar ik zelf nog overtuigingen op heb zitten. Om een paar voorbeelden te noemen: ik ben gestart met een opleiding natuurcoaching. Ik wil het werken met (dialoog)groepen uitdiepen, en geloof in de kracht van de natuur en haar symbolen bij het verbinden van mensen met zichzelf en met elkaar. De natuur is helend! Ook wil ik nog meer energie gaan steken in het realiseren van Natuurdorp Maashorst. Thema’s als natuur, het leven, ouder worden, onze samenleving… het staat voor mij niet meer op zichzelf. Alles is verbonden. Hier ga ik meer licht op schijnen.

Neem alsjeblieft een kijkje op de pagina van Péronne Ewijk. Ze is er voor iedereen die wil leven vanuit intuïtie en vertrouwen, heeft prachtig aanbod en schrijft verhalen, allemaal recht vanuit haar hart ❤️.